L’aoristo passivo primo e debole si forma con:
Il tema verbale quando si incontra con θη subisce dei fenomeni fonetici:
- I temi verbali in vocale breve recano l’allungamento organico di tale vocale;
|
Presente
|
Tema verbale
|
Aoristo passivo
|
| ᾰ pura > ᾱ |
πειράω, “cerco” |
πειρᾰ |
ἐπειράθην (ᾱ) |
| ᾰ impura > η |
κοιμάω, “dormo” |
κοιμᾰ |
ἐκοιμήθην |
| ε > η |
αἰτέω, “chiedo” |
αἰτε |
ᾐτήθην |
| ο > ω |
χειρόω, “sottometto” |
χειρο |
ἐχειρώθην |
| ῠ > ῡ |
κωλύω, “impedisco” |
κωλῠ |
ἐκωλύθην (ῡ) |
| con ampliamento |
βούλομαι, “voglio” |
βουλ(ε) |
ἐβουλήθην |
- i temi verbali in vocale lunga e in dittongo restano invariati;
Presente
|
Tema verbale
|
Aoristo passivo
|
| παιδεύω, “educo” |
παιδευ |
ἐπαιδεύθην |
| παύω, “faccio finire” |
παυ |
ἐπαύθην |
| στρώννυμι, “stendo” |
στρω |
ἔστρώθην |
- i temi verbali in consonante muta (labiale, gutturale, dentale) subiscono mutamenti fonetici;
|
Presente
|
Tema verbale
|
Aoristo passivo
|
| π + σ > ψ |
βλέπω, “vedo” |
βλεπ |
ἐβλέφθην |
| β + σ > ψ |
τρίβω, “trito” |
τριβ |
ἐτρίφθην |
| φ + σ > ψ |
στέφω, “incorono” |
στεφ |
ἐστέφθην |
| κ + σ > ξ |
διώκω, “inseguo” |
διωκ |
ἐδιώχθην |
| γ + σ > ξ |
ἄγω, “conduco” |
ἀγ |
ἤχθην |
| χ + σ > ξ |
ἄρχω, “comincio” |
ἀρχ |
ἤρχθην |
| τ + σ > σ |
πάσσω, “spargo” |
πατ |
ἐπάσθην |
| δ + σ > σ |
ἀγοράζω, “sto nel foro” |
ἀγοραδ |
ἠγοράσθην |
| θ + σ > σ |
κλώθω, “filo” |
κλωθ |
ἐκλώσθην |
| νδ + σ > :σ |
σπένδω, “libo” |
σπενδ |
ἐσπείσθην |
- i temi verbali in liquida e nasale restano invariati;
Presente
|
Tema verbale
|
Aoristo passivo
|
| ἀγγέλλω, “annuncio” |
ἀγγελ |
ἠγγέλθην |
| αἴρω, “alzo” |
ἀρ |
ἤρθην |
| ξηραίνω, “rendo arido” |
ξηραν |
ἐξηράνθην |
Coniugazione completa dell’aoristo passivo debole del verbo θύω, “sacrifico”:
Aoristo passivo debole
|
|
Indicativo
|
Congiuntivo
|
Ottativo
|
Imperativo
|
| 1 ª Sing. |
ἐ-τύ-θη-ν |
τυ-θῶ |
τυ-θείη-ν |
/ |
| 2 ª Sing. |
ἐ-τύ-θη-ς |
τυ-θῇς |
τυ-θείη-ς |
τύ-θη-τῐ |
| 3 ª Sing. |
ἐ-τύ-θη |
τυ-θῇ |
τυ-θείη |
τυ-θή-τω |
|
| 2 ª Duale |
ἐ-τύ-θη-τον |
τυ-θῆ-τον |
τυ-θεῖ-τον |
τύ-θη-τον |
| 3 ª Duale |
ἐ-τυ-θή-την |
τυ-θῆ-τον |
τυ-θεί-την |
τυ-θή-των |
|
| 1 ª Plur. |
ἐ-τύ-θη-μεν |
τυ-θῶ-μεν |
τυ-θεῖ-μεν |
/ |
| 2 ª Plur. |
ἐ-τύ-θη-τε |
τυ-θῆ-τε |
τυ-θεῖ-τε |
τύ-θη-τε |
| 3 ª Plur. |
ἐ-τύ-θη-σᾰν |
τυ-θῶ-σῐ(ν) |
τυ-θεῖ-ε-ν |
τυ-θέ-ντων (τυθήτωσᾰν) |
Infinito
|
| τυ-θῆ-ναι |
Participio
|
|
Caso
|
Maschile
|
Femminile
|
Neutro
|
Singolare
|
Nom. |
τυθείς |
τυθεῖσᾰ |
τυθέν |
| Gen. |
τυθέντος |
τυθείσης |
τυθέντος |
| Dat. |
τυθέντῐ |
τυθείσῃ |
τυθέντῐ |
| Acc. |
τυθέντᾰ |
τυθεῖσᾰν |
τυθέν |
| Voc. |
τυθείς |
τυθεῖσᾰ |
τυθέν |
|
Duale
|
Nom./Acc./Voc. |
τυθέντε |
τυθείσᾱ |
τυθέντε |
| Gen./Dat. |
τυθέντοιν |
τυθείσαιν |
τυθέντοιν |
|
Plurale
|
Nom. |
τυθέντες |
τυθεῖσαι |
τυθέντᾰ |
| Gen. |
τυθέντων |
τυθεισῶν |
τυθέντων |
| Dat. |
τυθέσῐ(ν) |
τυθείσαις |
τυθέσῐ(ν) |
| Acc. |
τυθέντᾰς |
τυθείσᾱς |
τυθέντᾰ |
| Voc. |
τυθέντες |
τυθεῖσαι |
τυθέντᾰ |
Coniugazione completa dell’aoristo passivo debole del verbo στρώννυμι, “stendo”:
Aoristo passivo debole
|
|
Indicativo
|
Congiuntivo
|
Ottativo
|
Imperativo
|
| 1 ª Sing. |
ἐ-στρώ-θη-ν |
στρω-θῶ |
στρω-θείη-ν |
/ |
| 2 ª Sing. |
ἐ-στρώ-θη-ς |
στρω-θῇς |
στρω-θείη-ς |
στρώ-θη-τῐ |
| 3 ª Sing. |
ἐ-στρώ-θη |
στρω-θῇ |
στρω-θείη |
στρω-θή-τω |
|
| 2 ª Duale |
ἐ-στρώ-θη-τον |
στρω-θῆ-τον |
στρω-θεῖ-τον |
στρώ-θη-τον |
| 3 ª Duale |
ἐ-στρω-θή-την |
στρω-θῆ-τον |
στρω-θεί-την |
στρω-θή-των |
|
| 1 ª Plur. |
ἐ-στρώ-θη-μεν |
στρω-θῶ-μεν |
στρω-θεῖ-μεν |
/ |
| 2 ª Plur. |
ἐ-στρώ-θη-τε |
στρω-θῆ-τε |
στρω-θεῖ-τε |
στρώ-θη-τε |
| 3 ª Plur. |
ἐ-στρώ-θη-σᾰν |
στρω-θῶ-σῐ(ν) |
στρω-θεῖ-ε-ν |
στρω-θέ-ντων (στρωθήτωσᾰν) |
Infinito
|
| στρω-θῆ-ναι |
Participio
|
|
Caso
|
Maschile
|
Femminile
|
Neutro
|
Singolare
|
Nom. |
στρωθείς |
στρωθεῖσᾰ |
στρωθέν |
| Gen. |
στρωθέντος |
στρωθείσης |
στρωθέντος |
| Dat. |
στρωθέντῐ |
στρωθείσῃ |
στρωθέντῐ |
| Acc. |
στρωθέντᾰ |
στρωθεῖσᾰν |
στρωθέν |
| Voc. |
στρωθείς |
στρωθεῖσᾰ |
στρωθέν |
|
Duale
|
Nom./Acc./Voc. |
στρωθέντε |
στρωθείσᾱ |
στρωθέντε |
| Gen./Dat. |
στρωθέντοιν |
στρωθείσαιν |
στρωθέντοιν |
|
Plurale
|
Nom. |
στρωθέντες |
στρωθεῖσαι |
στρωθέντᾰ |
| Gen. |
στρωθέντων |
στρωθεισῶν |
στρωθέντων |
| Dat. |
στρωθέσῐ(ν) |
στρωθείσαις |
στρωθέσῐ(ν) |
| Acc. |
στρωθέντᾰς |
στρωθείσᾱς |
στρωθέντᾰ |
| Voc. |
στρωθέντες |
στρωθεῖσαι |
στρωθέντᾰ |
