Hanno l’aoristo passivo secondo o forte circa 70 verbi con tema verbale in labiale, gutturale, liquida, nasale e in vocale; tali verbi presentano generalmente anche l’aoristo passivo debole.
L’aoristo passivo forte si forma:
- aumento (solo nell’indicativo);
- tema verbale (TV);
- η;
- desinenze dei tempi storici attive.
Coniugazione completa dell’aoristo passivo forte del verbo γράφω, “scrivere”:
Aoristo passivo forte |
||||
Indicativo |
Congiuntivo |
Ottativo |
Imperativo |
|
| 1 ª Sing. | ἐ-γράφ-η-ν | γραφ-ῶ | γραφ-είη-ν | / |
| 2 ª Sing. | ἐ-γράφ-η-ς | γραφ-ῇς | γραφ-είη-ς | γράφ-η-θῐ |
| 3 ª Sing. | ἐ-γράφ-η | γραφ-ῇ | γραφ-είη | γραφ-ή-τω |
| 2 ª Duale | ἐ-γράφ-η-τον | γραφ-ῆ-τον | γραφ-εῖ-τον | γράφ-η-τον |
| 3 ª Duale | ἐ-γραφ-ή-την | γραφ-ῆ-τον | γραφ-εί-την | γραφ-ή-των |
| 1 ª Plur. | ἐ-γράφ-η-μεν | γραφ-ῶ-μεν | γραφ-εῖ-μεν | / |
| 2 ª Plur. | ἐ-γράφ-η-τε | γραφ-ῆ-τε | γραφ-εῖ-τε | γράφ-η-τε |
| 3 ª Plur. | ἐ-γράφ-η-σᾰν | γραφ-ῶ-σῐ(ν) | γραφ-εῖ-ε-ν | γραφ-έ-ντων (γραφήτωσᾰν) |
Infinito |
||||
| γραφ-ῆ-ναι | ||||
Participio |
||||
Caso |
Maschile |
Femminile |
Neutro |
|
Singolare |
Nom. | γραφείς | γραφεῖσᾰ | γραφέν |
| Gen. | γραφέντος | γραφείσης | γραφέντος | |
| Dat. | γραφέντῐ | γραφείσῃ | γραφέντῐ | |
| Acc. | γραφέντᾰ | γραφεῖσᾰν | γραφέν | |
| Voc. | γραφείς | γραφεῖσᾰ | γραφέν | |
Duale |
Nom./Acc./Voc. | γραφέντε | γραφείσᾱ | γραφέντε |
| Gen./Dat. | γραφέντοιν | γραφείσαιν | γραφέντοιν | |
Plurale |
Nom. | γραφέντες | γραφεῖσαι | γραφέντᾰ |
| Gen. | γραφέντων | γραφεισῶν | γραφέντων | |
| Dat. | γραφέσῐ(ν) | γραφείσαις | γραφέσῐ(ν) | |
| Acc. | γραφέντᾰς | γραφείσᾱς | γραφέντᾰ | |
| Voc. | γραφέντες | γραφεῖσαι | γραφέντᾰ | |
Coniugazione completa dell’aoristo passivo forte del verbo ῥήγνυμι, “spezzo”:
Aoristo passivo forte |
||||
Indicativo |
Congiuntivo |
Ottativo |
Imperativo |
|
| 1 ª Sing. | ἐρράγ-η-ν | ῥαγ-ῶ | ῥαγ-είη-ν | / |
| 2 ª Sing. | ἐρράγ-η-ς | ῥαγ-ῇς | ῥαγ-είη-ς | ῥάγ-η-θῐ |
| 3 ª Sing. | ἐρράγ-η | ῥαγ-ῇ | ῥαγ-είη | ῥαγ-ή-τω |
| 2 ª Duale | ἐρράγ-η-τον | ῥαγ-ῆ-τον | ῥαγ-εῖ-τον | ῥάγ-η-τον |
| 3 ª Duale | ἐρραγ-ή-την | ῥαγ-ῆ-τον | ῥαγ-εί-την | ῥαγ-ή-των |
| 1 ª Plur. | ἐρράγ-η-μεν | ῥαγ-ῶ-μεν | ῥαγ-εῖ-μεν | / |
| 2 ª Plur. | ἐρράγ-η-τε | ῥαγ-ῆ-τε | ῥαγ-εῖ-τε | ῥάγ-η-τε |
| 3 ª Plur. | ἐρράγ-η-σᾰν | ῥαγ-ῶ-σῐ(ν) | ῥαγ-εῖ-ε-ν | ῥαγ-έ-ντων (ῥαγήτωσᾰν) |
Infinito |
||||
| ῥαγ-ῆ-ναι | ||||
Participio |
||||
Caso |
Maschile |
Femminile |
Neutro |
|
Singolare |
Nom. | ῥαγείς | ῥαγεῖσᾰ | ῥαγέν |
| Gen. | ῥαγέντος | ῥαγείσης | ῥαγέντος | |
| Dat. | ῥαγέντῐ | ῥαγείσῃ | ῥαγέντῐ | |
| Acc. | ῥαγέντᾰ | ῥαγεῖσᾰν | ῥαγέν | |
| Voc. | ῥαγείς | ῥαγεῖσᾰ | ῥαγέν | |
Duale |
Nom./Acc./Voc. | ῥαγέντε | ῥαγείσᾱ | ῥαγέντε |
| Gen./Dat. | ῥαγέντοιν | ῥαγείσαιν | ῥαγέντοιν | |
Plurale |
Nom. | ῥαγέντες | ῥαγεῖσαι | ῥαγέντᾰ |
| Gen. | ῥαγέντων | ῥαγεισῶν | ῥαγέντων | |
| Dat. | ῥαγέσῐ(ν) | ῥαγείσαις | ῥαγέσῐ(ν) | |
| Acc. | ῥαγέντᾰς | ῥαγείσᾱς | ῥαγέντᾰ | |
| Voc. | ῥαγέντες | ῥαγεῖσαι | ῥαγέντᾰ | |
